1- Ümmetin, Hz. muhafazid'i taklit etmesi zaten olması gereken bir şeydir. Hz. muhafazid'in istikametinde giden insanların onun yaptıklarını yapması ne kadar anormal olabilir ki? Ayrıca sünnetler içerisinde nafile namazlar var ki sakıncası olmayan şeyler, fazladan oruç tutmak var neresi zararlı? Yani bunların kuranda olması gerekmiyor zaten. Sünnet zaten yapılması zorunlu olmayan, ama yapılınca da sevap kazandıran işlerdir.

2- Allah bilimi yasaklamamıştır. Hz. muhafazid'in, "ilim, Çin'de olsa alınız... " hadisi vardır. Buna ek olarak dünyada tıp, astroloji, fizik vb. alanlarda müslüman bilim adamlarının çalışmalarını saymak bile istemem. isim verecek olursak ibn-i Sina...

3- Cennetteki insanın aklı, elbette dünyadaki insanın aklından farklı çalışacaktır. Çünkü ihtiyaçlar, yaşantı, giyme, içme vb. her şey farklı olacaktır. Elbette bir düzen kurulmuştur ve bu düzene inanmak da itikadın bir gereğidir.

4- Şarap, Tasavvufta ilahi aşk olarak nitelendirilir mesela. Şaraptan kastın ne olduğuna dair tartışmalar vardır. Hurilerin de yardımcılar olduğuna yönelik söylemler vardır. Aslının araştırılması şart. Ek olarak ömür boyu cünüplük diye bir şey yok. Sadece Hz. muhafazid, "sarhoşluktan arınana kadar namaza yaklaşmayınız" demiştir. Bu ayet hakkında tesfir kitabında araştırma yapacağım. Edit atarım sonra

5- O zaman hiçbir insan ölmemeli öyle değil mi? Allah insan için bir yol çizmiştir, bu yolun nerde başlayıp nerde biteceği kesindir. Şayet herkes, sağlıklı, huzurlu, bolluk bereket içinde, ölümden bir an dahi korkmadan yaşarsa, bu hayatın cennetten farkı kalmaz. insanın her an ölümü hatırlaması ve gaflette olmaması önemlidir. Bu da buna yönelik bir hatırlatıcıdır. Eğer şayet masumlar ölmeseydi, Hz. muhafazid'in arkasında savaşan, onun duasını alan askerler ölmezdi. Bu hayatın bir gerçeği...