beyler çok uzun zamandır girmiyordum inciye fakat az önce farkettim ki hayatım çok kritik bir biçimde değişmiş ve değişmeden önceki halini çok özlemişim içimde çok birikmiş dökülmek akmak istiyor içimden ve bunu paylaşabileceğim en güzel yer olduğunu düşündüm başlık tutmuş tutmamış okuyan var yok önemli değil bir kişi okusa bunu benimle paylaşmış olsa kafi okumadıysanız da şimdiden teşekkürler

ben yaşı genç bir kardeşinizim 19 yaşındayım ve şu an anlatacağım kısım 16-17 yaşlarındaki bir kısım. bir müzik grubum var ve 3 4 yıldır onlarla beraberim. dahil olduğumdan bu yana hayatım çok değişti ama onlardan bağımsız değişen kısmı hiç görmemiştim az önce gördüğüm fotoğrafa kadar( https://scontent-amt2-1.x...14c7b2148&oe=57932552 ). beyler bundan 2 yıl öncesinde resmen bir rutinimiz vardı provamızı yapardık -o zamanlar bir üyemiz daha vardı- illa birileri gelirdi yanımıza bir şeyler atıştırır her zaman gittiğimiz cafeye giderdik tarçınlı çayı çok ünlüydü giderdik arkada blues-rock bişeyler çalardı çalışanlar-daha doğrusu oradaki insanlar çalışan personel olarak kimse yoktu aile gibilerdi- hemen tezgahın önündeki masayı amfiler gitarlarla kapatmış müziği kapatıp beraber doğaçlama bir şeyler çalardı ortam loş duvar ışıklarıyla süslenmiş ufacık bir cafeydi 2yıl her dışarı çıktığım gün aynı insanlarla aynı cafede aynı şekilde hayatımı geçirdim en kötü günlerimde orda oturup ağladım dertleştim en güzel günlerimde orda oturup sevindim paylaştım kedi sevmem üzerime fırlayan kucağımda uyuyan kedi yavrularıyla saatler geçirdim ilk konserimizi orada verdik dedim ya mekanda takılıyorlardı amfi gitar kurup çalıyorlar diye yarı akustik çaldık söyledik millet dinledi zaten ufacık 15 kişi falan vardı bizim tayfayla beraber çayı dedim ya çay pahalıydı 3tlydi diğer yerlere göre ama hiç gözüme gelmedi verdiğim para o ortama girdiğimde gram rahatsız etmedi o para öğrenciyiz hani değerli paramız öyle düşünün. sigara içmem beyler bir dönem içtim bıraktım ilk tütünümü orada sardım tadı damağıma geldi yine o zamanlar alkol alırdım her cumartesi bir şişe bir şey alırdım artık param neye yettiyse o gün o hafta olanları anılarımı düşünür bir albümüm vardı onu dinlerdim( https://www.youtube.com/watch?v=MCuH7eAXUKs ) yatağıma yatıp ışığı kapatıp o anılarda illa o cafeyle ilgili bir şey olurdu. o zamanlar ortam daha güzeldi be birlik vardı kopmamıştık amk özlüyor insan o birliği o ortamın sıcaklığını o koltuğun verdiği hissiyatı. ortası rahatsız bile olsa en rahat koltuktan daha rahattı çünkü benim için. ne oldu oğlum bize böyle dağıldık ben o çocuk değilim o cafe kapandı tarçınlı çay artık yok o tütünün o kokusu tadı yok o sıcaklık yok o muhabbetler yok o müzik yok o kediler yok...
açtım yine amk o bahsettiğim albümümü gözlerim doldu ben anılarımı yad ediyorum nereden gördüm o cafenin fotoğraflarını ki geldi aklıma gibeyim facebook reklamlarını

edit
özet: geçmişimi özledim o zaman yaptıklarımı yapıp anılarımı yad ediyorum