Burcu bir anda Ömer'e yaklaştı,
Ömer ona aralarında geçen sürede sadece 2 kez sarılmıştı,
Elini bile tutamamıştı,
Sarılmak,
Dünyanın en güzel şeyi olsa gerek,
Burcu ile tamda burun burunaydılar,
Dudaklarının arasında pek bi mesafe kalmamıştı,
Dünyanın en harika şeyi şuan onun dudaklarının arasındaydı,
Zaman kavramıda durmuştu bu andan itibaren,
Agır adımlarla odaya ilerlediler,
Yavaş hareketlerle yataga yerleştiler,
Ayın o göz alıcı ışıgı bütün şehveti ile Burcu'nun suratını aydınlatıyordu,
Odanın içinde sanki yanardağ patlamış gibiydi,
Ortalık sanki alev almış gibiydi,
Ve dünyanın en harika şeyi onun kollarındaydı,
Şavkın en güzel ışıgı odayı aydınlatmaya devam ederken sabah oluyordu,
Güneş dogmak üzereydi ve Burcu bütün güzelligi ile Ömer'in yanında uyuyordu,
Güneş dogmuş ve bütün bedenini sarmıştı Burcu'nun,
Ömer'in gözüne bir gram uyku girmemiş bütün bu olan güzelligi izliyordu sigarasından çıkan dumanı odaya dagıtırken,
Onu sanki son kez öpüyormuş gibi öptü Ömer,
Üzerine çekti ince pikeyi ve yanından kalktı,
Mutfaga dogru yönelmişti ki telefonu çalmaya başladı..