elinde kıymetli sayılabilecek bir yüzükle, karşımda benimki belirdi... fon yine simsiyah... küçümser bir bakışlar elini sağa sola doğru hareket ettirdi ve ardından yüzüğü öptü... bu yüzük mustafa ile definede bulduğumuz yüzüktü...

alemim değişti... ben bu hale trans derim,siz ise cinlenme, sallamasyon, rüya yada sanrı diyebilirsiniz... fakat fiziki durumum hala aynı, ölümün kıyısındayım ,aşkın öfkeye ve o öfkeninde dünyadaki en büyük gözükaralıklara sebep olduğunu anlamaya nail oldum. yüzüğü gösterdi, elini bana doğru uzattı

eee kahramanımız nasıllarmış acaba ? diye sordu ( bunların hepsi aşağılayıcı ifadeler ile )

cevap veremedim, veremiyorum zaten... kalbim uyuşmuş gibi,sol yanım bildiğiniz felç inmiş gibi, tüm duygular ölmüş gibi.

demek konuşamıyorsun... oooo ama doğru ! sanırım can çekişiyorsun... yaptığın şeylerin bedelsiz kalacağını zannettin demek... intikam... hıhhh intikam... cidden soğuk yenen bir yemek... ne o,bir namazla kendini evliya mı sandın, kendimi sana zayıf gösterince ve uzun süredir irtibatı kesince cidden galip geldiğini mi düşündün... kendi derdini bırakıp, başkalarının derdi ile mi dertlendin