Küçükken durumumuz çok iyiydi. sınıf arkadaşlarım bahar geldiğinde hafta sonu açlıktan ölüyordu. amk bende deli gibi mangal yapmaya gidiyorum geziyorum. babama ısrar ettim şu amk fakirlerinide mangala zütürelim diye . ısrarım 2-3 hafta sürmüştü babam pes etmiş gel lan senin açları mangala zütürecem demişti sonunda. beklenen büyük an geldi açık bi arazi vardı biraz taşlık biraz yeşillik orada güzelce bi yer ayarladık bende özel servisimle getirdiğim odunları falan çıkarttırdım sınıftaki amelelere . sonra ateşi falan yaktırdım amk açlarına iyice tutuştu. sadece bu kadar değil amk eziyet ettim bildiğin muallaklere hiç unutmam babam dedi şu açları doyurda hadi gidelim artık. çok mutlu olmuştum arkadaşlarla mangal yapmıştık .. belki fazla yedik ama aç arkilerimide doyurmuştum.

edit: ironi amaçlı yazdım.