Bir o ekgibmis gibi birde kalbimle yasamam gerekiyordu. Babam öğretmendi paramız vardi cok şükür o güne kadar protez takıldıktan sonra eğitim veremez raporu verdiler babama.Bu yüzden araba alıp satarak para kazanç sağlamaya çalışıyordu babam. Böyle gecip gidiyordu zaman.SBS ye girecegim sene gelmişti sonunda yüksek başarı gostermistim 486 puan almıştım bulunduğum yerde fen lisesi gibi yüksek lise yoktu turgutludaki Halil kale fen lisesine gidicektim.Çok fazla istiyordum. Bir gece babamın ağladığını gordum sen herseyimsin dedi sımsıkı sarıldı bana bende ağlamaya başladım birakamadim babamı. Bırakamadim onu işte tek basina. Pismanda değilim. Bende bulunduğumuz yerdeki Anadolu ogretmen lisesine kaydımi yaptırdim babamla beraber. Hatırlıyorum da gözüme bakmisti okulun kapisina geldiğimizde emin misin diye. Hiç tereddüt etmedim adımını attım okula. Arada zaman geçmişti 5-6 ay kadar hastalığım bi derece daha kötüleşmisti. Çareside yoktu bu illetin. 10 sınıfa geçtiğimiz yaz bi kız taşındı karşı apartmana. Bir gün evin önünde sigarayi yaktım babamin aldığı yeni arabayı siliyorum. Garaj kapısına yaklaştı benim yarim, gül yüzlüm. Kolay gelsin demişti. Verdiğim ilk tepkiyi hatırlıyorum sende kimsin be kadın demiştim. Kıpkırmızı olmuştu.

Devamı gelicek dinleyenler için bi sigara içip geliyorum..