Eylül arıyordu, elim ayağıma dolaştı, düşünmeden actım, konusmaları yazıyorum:

E: Alo kayıp balık nemo
B: Eylül
E: Cok sıkıldım kayıp balık nemo bu aksam napıyosun?
B: Bilmem ki bi planım yok
E: Bulusalım mı o zaman?

-Sessizlik-

E: Ya cok pardon kız arkadasın falan mı vardı? Yanlıs anlamanı istemem
B: Hayır hayır, kimse yok, yani ondan değil ben biraz ictimde
E: Oo aşık mısın yoksa
B: Ben mi? Yok canım ne aşkı
E: Nerdesin yanına geliyimi?
B: Sarıyerdeyim ben bi evde
E: Hangi evde
B: Bizim kullanılmayan bir ev var orda
E: Tamam o zaman sarıyere nasıl gelicem? Yabancıyım biliyosun
B: (Gülerek) Taksiye atla gel
E: O kadar param yok dayımdan istemeye cekiniyorum
B: Ben veriririm gel
E: Olmaz öyle şey, otobüs söyle
B: Gelmezsen ben gelir alırım seni
E: Olmaz alkollüsün
B: O zaman gel
E: Ama olmaz öyle şimdi ya
B: Eylül geliyomusun ben mi geliyim?
E: (Güldü, dünyanın en güzel gülüşü beyler) Tamam tamam geliyorum, yine bir deliye denk geldim

Telefonu kapadı Öyle diiyince gülümsedim. Bana noluyordu bi kızla nasıl böyle konuşabiliyodum bilmiyorum. Kalbim cıkıcak gibiydi. Hemen yataktan kalktım, yatağı toparladım ve mezelik biseyler almak icin ilerideki migrosa doğru yürümeye başladım.