Ben dandik bir derviş
Anarşik ruhlu birazda
insan olan herkese
Gönül bahçem açıktır

Tanırım hepinizi
Dertlerinizi kederlerinizi
Bir duble rakı kadar
Değeri yok saltanatın

Uzak diyarlar gezerim
Gecem gündüzüm bilinmez
Nefes alayım yeter
Her derde devayım

Ellerim kirlidir genelde
Yaklaşmam insanlara
Nerde bir türkü duysam
Park ederim oraya

Sevgiden aşktan anlarım
Bende sevdim değil yalan
Nerde kırık bir kalp görsem
Koşa koşa kaçarım

Kimim neyim bilemem
Bazen sen bazen o
Herkesi bilirimde
Bir kendimi tanımam

Dandik içer zaman geçer
Çocuk ruhum sarhoş gezer
içmesini bilene içmek güzeldir ama
Mey bahane sevene aşk bizi sarhoş eder