O kadar üşengecim ki bu aralar, düşünmek bile çok yorucu geliyor. Hatta ve hatta nefes alırken üşeniyorum; içime çektiğim zerreciklerden bir dünya kuruluyor ciğerlerime buram buram bir bunalgınlık sarıyor bedenimi.. Kalkıp bir çay koysam suyu bitiyor kaynamaktan, sokaklarda çılgıncasına koşasım geliyor aniden şener şen misali...