Hepinize günaydın arkadaşlar. Gelen rezleriniz dahilinde ilginizin fazla olduğu kanaatine vardım ve hepinize çok çok teşekkür ediyorum. Bugün bir kaç pasaport işlemim var. Bende sizler için sabah erken kalkıp bir iki part daha yazayım diye düşündüm..

- Tamam dedi hoca. Sorun yok ama biraz daha dikkat et. Ayrıca bir sıkıntın olduğu zaman gel söyle. Bu şekilde kendine zarar verirsin başka bir şey değil.
- Çok teşekkür ederim hocam dedim ve hayatta ki son şansımı daha öncesinde kullanmamış olduğumu fark edip derse gittim. Saniyeler dakikaları , dakikalar saatleri kovaladı ve okuldan çıktım. Hemen Selin'e mesaj attım.
" Ben durağa geçiyorum buluşmak istersen orada bekliyor olacağım " diye.
Durağa gittim ve oturup Selin'i beklemeye başladım. Çok hafifte olsa sert bir rüzgar vardı etrafta. Gök yüzünden süzülen yapraklar hayatlar gibiydi. Hepsi önce yeşil , sonra sararıp düşüyordu. Uzunca saatler sonunda ne gelen vardı ne de giden. Anlamıştım ki bu iş pek de hayallerimi süslediğim şekilde ilerlemeyecek. Kalkıp tam arkamı dönüp eve doğru adım atmaya başladım ki arkamdan bir ses geldi.
- Nereye gidiyorsun Depresif ?
Yine kalbim dudaklarımdan çıkacak gibi olup parmak uçlarımda hissediyordum kalp atışlarımı.
- Gelmeyeceğini düşünüp eve gidecektim Selin dedim.
- Ufak bir işim vardı gecikmek zorunda kaldım dedi.
- Tamam o zaman dedim hadi bir şeyler yapacaksak yola koyulalım.
- Tamam hadi gidelim dedi.