az önce manitanın yanına doğru giderken beni aradı ve "yiyecek bir şeyler alır mısın bebeğim? param kalmadığı için yemeklik pek bir şey alamadım" dedi. benim de param azdı yanıma ama ona rağmen bu marketlerde olan hazır yemeklerden birkaç tane aldım. çıktım marketten tam manitanın evinin önüne geldim bir baktım açlıktan bir deri bir kemik kalmış küçük bir kız çocuğu. benim elimdeki yiyeceklere yutkunarak baktı. belki bana saldırabilirdi, yada yanında bir çakı benzeri alet taşıyabilirdi ve üstüme yürüyebilirdi ama yapmadı, sadece öyle baktı. market desen çok uzakta kalmıştı, geri dönüp bir şeyler alamazdım o küçük kız için. yanına eğildim ve "adın ne seni ufaklık?" dedim. gözleri elimdeki yiyeceklerde cevap verdi "fatma". biraz gülümsedim yüzüme doğru baktı gözlerindeki ışıltıyı görebildim. "benim adım sasukenoems dedim" o da bana gülümsedi. "annen yada baban neredeler?" dedim ve aldığım cevap şoke etti beni. "dün gece tam buraya beni bıraktılar ve ben onların geleceğini düşünerek hiç kalkmadım yerimden" dedi. çok sinirlenmiş ve bir hayli üzülmüştüm. çok aç ve susuz olduğunu da bu sözüyle iyice anladım. "hadi gel benimle" dedim. kucağıma aldım onu ve yukarıya çıkarttım. sevgilim kapıyı açınca biraz şaşırdı ama bozuntuya vermeden gülümsedi. "kim bakalım bu güzel kız?" dedi. bende ona içeride anlatacağımı, biraz beklemesi gerektiğini söyledim. kız odamızda uğraşırken mutfağa geçtik ve olanları anlattım. sağ olsun sevgilim, hiç kızmadı aksine çok güzel bir şey yaptığımı söyledi. yemekleri yemeden önce kızı güzelce yıkadı, sonra elini yüzünü kurulayıp eski kalan kıyafetlerini verdi. biraz bol durmuştu ama çok mutlu görünüyordu. sonrasında yemek yedik ve fatma'nın yüzüne bir ışıltı daha gelmişti. para sıkıntısı çeken bir panpanız olduğum için ne yapmam gerektiğini tam olarak bilmiyorum bile. ben bunları yazarken şuan o yanımda mışıl mışıl uyuyor...

edit: beyler sizden şuku tarzı şeyler istemiyorum. sadece okuyup bilinçlenmenizi istiyorum. ve yalan diyen bir panpam olmuş, olay gerçektir kardeşim.