Şarkıyı bitirdi ben ona bakıyorum tabi mal mal.
"Manyak mısın nasıl ezberledin bunu?" dedim.
"Kaç bölüm o dizi bilmiyorsun tabi o kadar izlesen sen de ezberlerdin" dedi.
Böyle ters bir şey söylememe rağmen hala hayrandım o söyleyişe. içimden bir ses bir daha söyle desene diye beni dürtüyordu. Konu değişmese söylerdim belki ama,
"Aa kahven bitmiş" dedi.
"Sen o fal işine takıldın dimi" dedim.
"Banane bakıcam dedim bir kere" dedi.
Kaptı elimden telvesiz kahvenin falına bakıyor.
"Baksana şurda bi kız var, saçları da kahverengiymiş"
"Kahve içiyoruz sarışın olacak hali yok" dedim
"Sus bozma sarışın olsaydı fincanın beyazı denk gelirdi oraya" dedi.
Ciddi ciddi lafı koymuştu hiç bunu düşünememiştim.
"Bak bak ne var" dedi.
Bakıyormuş gibi yaptım hiçbir şey yoktu gösterdiği yerde. Ben yine içimden gülüyorum falan.
"Gördün mü?" dedi. cevap vermedim. hala bakıyormuş gibi yaptım
"Dur bak yol var orda hem de uzun"
"Ne yolu?" dedim
"Ne demek bu biliyomusun?" dedi. "Kahverengi saçlı kızla uzun bir yol var önünde."
"Yok artık" dedim. Kendimi tutamayarak. Bozulmuş olacak ki ters bir bakış attı. Ben de senaryoya ayak uydurayım bari dedim ;
"Kimmiş acaba bu kahverengi saçlı kız?"
"Bak senin hemen yanında gözüküyor" dedi. Aman aman çok şaşırmıştım bu sona.
"Aa sen misin yoksa" dedim. Rolünü iyi oynayamayan aktörler gibi.
"Aa nerden bildin" dedi. Bana karşılık o repliğini gayet iyi söylemişti. Mimikleri çok gerçekçiydi.
"Bilirim ben" dedim.
"Zeki şey" dedi.
"Zeki olmadığımı söylemiştim sana" dedim gözlerine dik dik bakarak.
Tekrar etti yine;
"Zeki şey".
"inat" dedim.
"Ne inatı?" dedi.
"Keçi" dedim "Keçi"
"Yapma ablama benziyorsun" dedi.
"Ne olucak sanki ablana benzesem" dedim.
"Ablama benzersen sana bunu yapamam ki" dedi.
"Neyi" diye soracaktım ki özlediğim o tadı tekrar tatma fırsatı buldum.
ikinci öpücüktü bu.. Belki sonu olmayan bir sıranın başındaki belki de sonuncu öpücük. Bizi daha bekleyen çok gün vardı daha. Yaşayarak öğrenecektik hangisi olduğunu..