Ne söyleyeceğini büyük merakla bekliyordum. Onu hiç bu kadar kızgınken görmemiştim. Kaşlarının çatıklığı içimi parçalıyordu. Kesin kötü birşey söyleyecekti derken;
"Salak!" diye bağırdı.

Korktuğum başıma gelmişti sanırım. Gerçekten gib i tutmuştum. Bekliyordum bunun sonu ne olacak diye. Bu lafı yiyince ne yapabilirdi ki insan en çok sevdiği kişiden?

Kaşlarının çatıklığı aynı oranda iken yüzünde bir değişim oldu. dudağının sağ tarafı hafif hafif geriliyordu. Sonra tüm ağzına yayıldı bu gerginlik. Ve ağzı açıldı. Dişleri görünüyordu artık iyice. Kahkaha atmaya başladı.

"Şaka yaptııım" dedi uzata uzata. "Sen otobüse binmeden yetişeyim diye elime ilk gelen şeyi giydim. Ben bile az önce farkettim ne giydiğimi" dedi.
"Hem ablamın bu baksana hayvan gibi ben böyle şeyler giymem" diye ekledi.

Hala şok etkisindeydim. Hala altıma çısacak gibi hissediyordum. Kötü olanı bekliyordum ben. Bu dediklerini idrak etmem biraz zaman aldı. Şaşırmıştım bayağı.

"Nasıl korkuttun beni sensin salak" dedim tamamen ciddiyetsiz bir şekilde.
"Aa şuna bak lafımı ağzıma tıkıyor" dedi o da gülerek.

Ulan az önce kız Chun-Li modundaydı şimdi hello kitty ye geçiş yaptı. Anlamıyordum bu kızı ben ya.

(Chun-Li : Küçükken ataride street fighter oynardım en uyuz olduğum karakterdi bacaklarını sağa sola açar helikopter gibi dönerek gelirdi. Genelde tekme atan bir kız kardeşimizdi.)

"işin yoksa şimdi eve kadar bunlarla yürü" dedi.
Baktım ayağındakilere gerçekten Hayvan gibiydi. Arkasında birşey yazıyordu sanırım. Dikkatimi botun boyutuna verdiğimde farketmiştim.
"Ne yazıyor arkasında?" dedim
"Ne mi yazıyor hani ?" dedi.
Sağa doğru yattım biraz ve gösterdim işaret parmağımla.
Ayağını havaya kaldırıp arkasına baktı.
"Ha o mu" dedi ve güldü. "Mal bu kız ya arkasına Müge yazmış işsiz" dedi.
Tabi benim içimi yine merak sardı her zaman olduğu gibi. Rahat durur mu hiç o içim.
Sorma gereği duydum hemen;
"Müge kim ki ?" .
"Kim olucak be ablam" dedi. "Annem çok takıntılı bir kadındır kelimelerle uğraşmayı sever. Ondan bana geçen çok huy olmuş sanırım" diyip güldü sesli sesli.
Of yine merak içinde bırakmıştı beni. Herşeyi bir anda söyleyemiyordu. Bir ara kasıtlı mı yapıyor bunu diye düşünmedim de değil hani.

"Kelimelerle uğraşmak?" dedim.
"Benim adım ne?"dedi.
"Niye soruyorsun şimdi" dedim.
"Yok hayır söyle bi"
"Begüm" dedim.
"Tersten oku bakıyım şimdi onu?" dedi.
Beynimi biraz zorladım. Faaliyete geçmesi uzun sürmedi;
"Mügeb" dedim ve ardından " Yok artık" diyerek ben de gülmeye başladım.
"Evet annem ablamın ismini tersten okumuş Egüm diye. Sonra buna benzeyen hangi isim var?" diye sordu heyecanlı heyecanlı. "Begüüüm" diye uzatarak ekledi ve kahkaha attı.
"Biz ailecek garibiz" dedi.
"Ne yalan söyleyeyim öyleymiş biraz" dedim.

Yine soru soracaktım. içimi yiyen kurtlar daha dökülmemişti.
"Ee annenle tanıştırıcakmısın bakalım bizi" dedim şakaydı tabi.
"Annem burda değil ki" dedi.
"Geçen onun şalını değiştirmedin mi Avm de?" dedim.
"''Evet değiştirdim istanbul'a gidecekti o gece alelacele almış burdan giderken yanına almak için" dedi.
"Ne var ki istanbul'da" dedim.
"Ohoo herkes orda biz sülalecek ordayız" dedi.
"Nasıl yani onlar orda siz burda mısınız?" dedim.
"Yoo bizim ev orda ben küçüklükten buralıyım ordaki okullar beni açmadı burda okuyorum" dedi.
"Babanın dükkanı?" dedim.
"Dedim ya küçüklükten buralıyım. Babamın dükkanı burdaydı dedemden yadigar. Öyle duruyor ama kimse kullanmıyor orayı. Babam istanbul'dan geldiğinde siparişleri vardı. Yanında getirdi malzemesini. Gidecekleri geceye yetiştirmek için orada dikiyordu siparişlerini" dedi.
Hemen hemen oturmaya başlamıştı anlattıkları ama hala yerinde olmayan taşlar vardı kafamda.
"Ee eviniz?" dedim halbuki önceden cevaplamıştı salak kafam.
"istanbul'da. Ben burda teyzemin yanında kalıyorum okulum için. Yarıyıl tatilindeyiz ya onlar o yüzden geldi, ziyarete." dedi.
Taşlar oturmuştu. Beynimi kurcalayan fazla birşey kalmamıştı sanırım.

Derken gelmiştik yine apartmanın önüne.
"Bu sefer öpücük yok bugün hakkını doldurdun" dedi.
"Hadi ya" dedim.

Hafif güldü ve merdivenleri çıkmaya başladı. Bu sefer hızlı çıkamıyordu çünkü ayağında o botlar vardı. Çok komik geldi istemsizce güldüm ve yine kapı kapandı. Dürdüncü kez sanırım.Onun için atan bir yürekle beni yalnız bırakmıştı

Eve girdim yatağıma uzandım ve bugünü düşünüyordum.
Yine herzamanki gibi huzura dair tek şey oydu. Gerisi berbattı. Birden uyku bastırdı gözlerim kapandı.

Kapının çalmasıyla uyandım kapıya yaklaştım ve "Kim O ?" dedim. Ve cevap geldi.

"Polis ''"