Tugce kapiyi acti ama bekledigimden daha da ciplakti. Dekolte giyinmisti ve her sey yolundaymis havasi veren gulusuyle beni karsiladi. "Iceri gel sinek, Aykut pastaneden pogaca almaya gitti" dedi. Oturdum cay ictim yasananlar hakkinda biraz sohber ettik ama hala diken ustunde oldugumu biliyordum. "Icerisi sicak degil mi sinek! Ustunu cikar istersen" dedi. Hak verdim Nisan ayina gore ortalik fazla sicakti. Daha 2-3 saat oncesine kadar hocayi gozlerimin onunde parcalayan kizin gozlerini ve sozlerini unutamiyordum. Ancak dedigim gibi, soka girmeye veya zaman kaybetmeye hic tahammulum yoktu. Bu hafta her sey olacak ve bitecekti. Tugce oturdugum koltuga gelip "yasadiklarin cok zor, biz de etkilendik ama hayat devam ediyor sinek! Dedi. Ertugrula mi dedi anlamadim. Acele oldugumu belirterek "Aykut nerde bi arasana" dedim. "Gelmesine daha var merak etme" dedi. Lan icime cok pis kurt dustu ama belli etmiyordum. Bizim ufaklik da tugcenin ufak yakinlasmalarina tepki vermiyor degildi. Ayaga kalkip bi bardak su alacagimi soyledim. Suyu icerken arkamdan bi elin bizim cavusa gittigini gordum. Sicrayinca bardak elimden kaydi. Arkama donmemse her seyi ozetliyordu. Onlar coktan olmustu be salak...