sahi bu ben miyim ?
berbat bi ilk buluşmanın ardından bi kaç kez daha buluşmaya, kahve içmeye çağırdım ama olmuyor.
kafamda planladığımı dile getiremiyorum.
bağırmak istiyorum bağıramıyorum.
önce arkadaşlarımdan duydum ne kadar sessiz olmaya başladığımı.
sonra ailem.
sonra o.
her oturuşumuzda bıraksalar destan yazacağım.
sadece bakışlarına kitap yazabileceğim kızın karşısında içime içime ağladım kimse duymadı.
duygularımı zaten anlamıştı.
ama olmuyor dile getiremiyorum.
seni seviyorum diyemiyorum.
ciğerim soluyor ruhumu kaybetmişim içimdeki güzel duyguyu dışa yansıtamıyorum.
ve soğuk biri olarak aklına kazınıyorum.
bu sefer o anlatıyor.
ben tepki veremiyorum.
sessiz kalmak için bana ihtiyacın yok diyor.
en çok sana ihtiyacım var diyemiyorum.
sadece bakışlarıma dökülüyor hislerim.
acı vermiyor mu diyor ?