ekstradandik

Ne çok gidenler oldu
Ben gittim sen gittin
Sahi kimler gitti kimler kaldı
içimize en çok kim oturdu
Zihnimizi
Evet zihnimizi en çok kim yaktı çocuk
Hayır hayır bu bir sevgi masalı değil
Bu elleri kirli tertemiz bir işçinin ağıdı
Ne hayatı mı
Bizim hayatımız senin benim
Ve gidenlerin
Ya kalanlar deme öylece kalakaldık
Su bile dökemedik arkalarından

Paris metrosu ne bilsin dolmuşçunun hayallerini
Başlama yine
Tam sırası değil mi
Sen değilmisin havyarın yanına soğan kırıp yiyen
Sorgulama beni git balıkları sorgula
Hep böylemiydik biz
Hep böyle umursamaz
Kendine sor bunu sen geldikten sonra başladı zaten
Tamam girmiyorum bir daha araya

Korkulukları daha iyi anladım şimdi
Tarlada bütün gün yalnız başına
Kargalar bile düşman oldu oysa
En çok onların gitmesine üzülmüşlerdi

Sen nerden biliyorsun bunu
Yine mi
Hani girmeyecektin
Derin mevzu görünce dayanamıyorum ne yapayım
Söylemedin hala karga konusunu

Yırtık elbisesini değiştirirken konuştu benimle
Anlattı bana bütün gidenleri
Gidenlere inat olsun diye hiç hareket etmediğini
Çünkü hareket edersem bende giderim dedi kargaların peşinden

Peki biz ne zaman bu hale geldik
Kargalar gidip sen gelince işte