---SONRAKi GÜN—---

Okula geldiğimde korkak gibisinden laflar edildi bana artık kendi kendime yeter diyodum annem gile hicbisey anlatmiyodum. Okul çıkısı biri bana doğru yürüdü başka kimse yoktu bende artik dayanamadim ve onun orda ağzina sictim beyler. Dayanamamıştım artık.
içimde hala bi sıkıntı vardı. Eve gittim yattım uyudum bi hafta hicbiri bana bisey demedim. Ve sonra bi gün 8 erkek sınıfa gelmedi. Şüphelendim bisey olucak diye ve haklıydımda. Okul çıkışında eve doğru yürürdüm hep ve bir kestirme yol vardı. Normalde ordan gitmezdim eve ama bugün burdan gidiyim dedim. Meğersem beni takip ediyolarmış şerefsizler. Biri omzumdan tuttuğu gibi çelme atıp yere dusurdu beni. Ne olduğunu anlamadan 8 i birden beni tekmelemeye başladi. Biri kemeri çıkarttı suratıma kemerle vuruyodu. Kafamı ezmeye çalışıyolardı ayaklarıyla. Yarı baygındım. 2-3 kişi beni ayağa kaldırdılar. Köşeye çekip yumruk atmaya başladılar. Kafama karnıma açıkta nerem varsa sürekli bi darbe geliyodu. En sonunda sağ kasığımın bi karış yukarısinda bi acı hissettim ama daha once hic tatmamistim bu acıyı. Gözlerimi açtım ve acıyan yerime baktım. huur cocu evden bicak almis saplamisti bana. Zaten darbelerden dolayı nerdeyse bayılmak uzereydim bu bıcağı da yiyince kendimi serbest bıraktım yere düştüm. Yere düştüğümü gorunce hepsi kaçtı. Bende gözlerimi kapadım yolun sonu diye düsünuyordum. Butün arkadaslarim maceralarim annem babam gozumun onunden gecti vee...