yakın sigaraları

ben yıllar önce işte 5 yıl falan önce bi çocukla çıkmıştım. Ama facebook üzerinden. O Antalya'daydı ben Ankara Zaten hesap fake gibiydi benim. Ama çocuk gerçekti emindim. Hesabımın ismi falan ergence Avril Lavigne falan resimleriyle dolu. O zaman 8. sınıftaydım bilirsin sbs ye az kala babam facemi kapatmamı söyledi. Bende mecburen kapattım. Çocuğa hiçbir şey diyemedim. Zaten ne diyebilirdim ki. Adı Aliydi. Sonra bi şey oldu. Antalya'ya taşınmak zorunda kaldık. Akrabaların baskısı falan. Geçen sene Ali'yi rastgele Akdeniz Üniversitesi'nde gördüm, ödev için gitmiştim . O değildir falan diye düşündüm. Sonra sosyal medya üzerinden bayağı aradım. Ben facemi tekrar açtım bu kez de o kullanmayı bırakmış. Duvarında işte artık twitter'a geçiyorum diye linkini bırakmış. Twitini bi açtım O. sonra ben bunun swarmını da buldum. Gittiği yerlere yakın olduğumda bende gidiyordum. Bi gün baktım twitterdan beni takip etmeye başlamış. Bende onu takip ettim. Sonra mesaj attı falan. Buluştuk. Bi şekilde aramız iyi oldu. Sonra doğruluk cesaretlik oynadık. Ona eski beni hatırlatmaktı amacım. "Asla unutamadığın biri var mı?" dedim. "var. Yıllar önce beni bi çırpıda bırakıp gitti dedi" bir şey diyemedim. Bi gün kafede beraber oturuyoruz. Telefonumu vermemi istedi. Bende kuzenlerle olan konuşmalarımı falan silmedim. Yani o kızın ben olduğumu falan öğrendi. Sonra bir daha görüşmeyelim dedi ve gitti. Anlıyorsun ki mucizeler sadece filmlerde oluyormuş