O gece padi­şah, herkese ateş yakmasını emretti. Böylece meşaleler gece karanlığın­da ışık salınca kılıçlar bilenmeye başladı. Padişahın fermanı ge­reğince asker, kalenin önünü yaktıkları ateşlerle aydınlatarak, hisar duvarlarını da ışıklandırarak; sanki kır­mızı yeşil çiçekler, gül ve lâleler ile çev­reyi süsleyip gül bahçesi eylediler.

Her yer­den tekbir sesleri ile geceyi şenlendirdik. Gökte tekbir sesleri yankılanıyordu. Akıntılı deniz sanki bu sesleri duyunca sakinleşmişti. Şehadetler ile o gece ellerimizi açtık ve dua ettik. O gece cihanı aydınlatmak için yakılan ateşlere, yıldızlardan gelen ışık­lar da eklenince öyle bir hale geldi ki, heryer gündüzden daha aydınlıktı. Düşmanların gözleri bu aydınlıkta, dünyayı karanlık görmeye başlamıştı bile.