1. 276.
    +5
    kırdığım tüm çiçeklerden özür dileyerek başlıyorum
    eskisi gibi değilim artık
    geçte olsa öğrendim aklımı başıma almasını
    öğrendim ama ne gelir elden herşey gibi
    sana da geç kaldım
    yaşlandıkça daha az hayal kuruyormuş insan
    bak bunu öğrendim işte
    kalan nefeslerim gibi hayallerimde azaldı
    ama hala seninle ilgili hayallerim var
    asla gerçekleşmeyeceğini bildiğim
    sahi nerede bıraktım ben senin ellerini
    onu hatırlasam gidip bakardım oraya
    belki bir umut bulurum diye
    ayıp ettim biliyorum sana karşı
    seni yalnız bırakırken bende mahkum oldum
    bu acımasız yalnızlığa
    sen gençliğimsin
    hayallerde aramaya devam o zaman
    hala kalmışken kırıntıları
    ···
   tümünü göster