artık karı kız işlerinden elimi ayağımı çekmiştim. işim gücüm barış olmuştu.bi kardeşim, abim olamıştı hayatımda ama barış o kişiydi işte.o da mutlu gibiydi sohbetlerimizden. yani çok büyük bir oyuncu değilse mutlu görünüyodu. herkesi kendin gibi zannetme dedim içimden. sonra barış dedi ev arkadaşım evden çıkacak bugün erken dağılalım mı dedi. dedim kimle kalacan tekim şimdilik dedi. kabul edersen ben çıkayım senle eve dedim. sevindi.yurdun parasını peşin vermiştim.ama sıkıntı yoktu. geri vereceğini tahmin etmiyodum. gittim konuştum müdür küçük bir miktar geri verdi. çıktım yurttan barışın eve taşındım.