neyse bi haftayı sessiz sakin atlatmıştık okul açılalı daha bir hafta olmuştu ve hocalar artık sınav yazılı vs teranelerine girmeye başlamışlardı. can sıkıntısının tavana çıktıgı bir dersten sonra sınıfın kapısından içeri didem girdi, sınıfın bütün erkeklerinin dibi dustu tabi hic kimseye pas bile vermeden "sancar sana bi kac hafta icinde haber verecem hazırlıklarını yap" dedi gitti. bizim ergenler mevzuyu bilmedikleri icin "oo tipsize bak" vs gibisindn seyler soyluyorlardı da neye hazır olacaktım niye hazırlanmam gerekiyordu en ufak bi fikrim yoktu.

diger tenefus didemin sınıfında aldım soruyu, bir kat asagı inerken cok sosyal biri olsam da dideme adımı hic soylemedigim geldi sınıfa girerken tırsarak girdim.

s bi baksana
d noldu
s gel bi dısarı bisi soracam
d pfff peki tmm (eski sevgilim gibi trip attı aq)
s neye hazırlanacam ya
d cin cagırmaya gelmeyecen mi
s gelecem de napim gusul faan mı alayım
d son duanı bile et (huur sinsi sinsi guldu)

aklıma ne zaman olacagını sormak gelmedi, cunku aklımda bir tek sey vardı o da bu islerden benden iyi anlayan tek kisiye yani permine sormak. borumu kızın annesine cinler tebelleş olup duruyordu..

sınıfa girdim yerime oturdum permin baktı bi suratım sonra kafasını cevirdi ders işlenmeye devam edildi bana gına geldi elimi perminin bacagına attım (dizinin az üzerine) suratım bin bi ifade takındım ve "guzelim sana ihtiyacım var" dedim, dondu yuzume baktı hafiften gulumsedi "elini zütüne sokarım sancar karın agrın neyse onu soyle" dedi,

s faldan mı biliyon
p fala gerek yok suratından belli oluyor
s ya senle konustuktan sonra ben bu in cin muhabbetine cok takıldım arkadaslarla cin cagıracaz ama ne yapcam ne edecem hic bilmiom sen bilion mu
p gusul abdesti al son duanı da et, belli olmaz
s gibtirmeyin yapacagınız isi aq
p şaka lan şaka bi şartla ogretirim
s?
p ben de gelecem.

elim mahkum mecburen kabul ettim ama didemi nası ikna edecegim konusunda hic bi fikrim yok zira kız bi ust devre okulun gozbebegi ve at gibi kız. elimde ona karsı kullanacagım hic birsey yok.

yine de okul cikisi didemin yanına gittim:

s baksana bi
d efendim
s bi arkadasım gelse sorun olur mu
d yoo ne kadar kalabalık o kadar iyi
s ne zaman
d haber verecem..

dedi salına salına gitti.

bi iki gun sonra bir hafta sonu didemlerin evinde bulusacagımızın haberini aldım didemden. permine soyledim bu da ailesine hafta sonu caglalarda kalacagını soyleyecekti. beraber caglanın yanına gittik

p bu hafta sizdeyim güzelim
ç olmaz bacım ben didemlere gidecem
s hangi didem
ç evine gidecegin didem
s e ne guzel permin de oraya gelecek zaten
ç hee tamam o zaman

ve o hafta cuma gunu eve gittigimde bir suprizle karsılastım, evde kimse yok mutfak masasının ustunde bir not:

"oglum biz kayseriye gidiyoruz benim bi akraba vefat etti" babamın kendine has imzası ile. işin enteresan tarafı şuydu ki hafta sonu için izin alabilmem gercekten bir mucizeye baglıydı zira babam bu sekilde arkadasların evinde kalma mevzusunu yılışıklık olarak gorurdu..