yaşadığım kasabada düğün salonu da yoktu o dönem. Düğünler bahçelerde yapılırdı. Hoşlandığınız kızla göz göze gelmek için neler yapardık. Yengenize göz kırptımmı hemen gelirdi yanıma. Yanağından bile öptürmezdi. Kimse görmese bile babasını düşünürdü. Bende hiç üstelemezdim, ki zaten aklıma bile gelmezdi öyle şeyler. 5 dakika gözlerine bakmak için ne aksiyonlar yaşardım. Şimdi evliyiz ve 2 çocuğumuz var.
not: burada olan bazı kişilerin babaları yaşındayım