O lafından sonra uzunca bi süre ikimiz de konuşmadık.o ağladı ben dinledim dakikalarca bi ara ulan zil çalsa biri sınıfa gelse yanlış anlaşılcak şimdi diye düşündüm ama kim gelirse gelsin umrumda bile değildi. sonra o utanca daha fazla dayanamadım ve özür dilerim Derin dedim utangaç bi sesle. yine derinden bi iç çekti.o ne zaman iç çekse benim içimden bir şeyler kopuyodu sanki. eliyle gözünü silip senin suçun değil boşver dedi.o böyle gözümün içine baktıkça benim dilim hepten düğümleniyodu ama zar zor iki üç kelimeyi bir araya getirip bana anlatabilirsin dinlerim dedim ama bi yanım hala tedirgin keşke gizem olsaydı yanımızda falan diye geçiriyorum içimden. Derin yine derinden bi iç çekip anlatmaya başladı. Geçen sene başlamış her şey babası annesini aldatınca bunlar boşanmanın eşiğine gelmiş.o zamana kadar dert yüzü görmemiş kız bi anda kavganın gürültünün içinde kalınca haliyle bocalamış.ben doğduğumdan beri o kavga gürültünün içinde olduğum için anlattıkları gayet normal geliyodu bana buna mı bu kadar üzüldün falan diyodum içimden. çünkü ben bütün çocukluğumu keşke annemle babam ayrılsa, babam bizden uzak olsa diye dua ederek geçirdim.o yüzden onun anlattıkları benim hayalim gibiydi resmen ama anlatmaya devam ettikçe aslında neye bu kadar üzüldüğünü anlamaya başladım yavaş yavaş.