O günden sonra hemen hemen her gün işten çıkıp hastaneye uğramaya başlamıştım. evdekiler de konuyu bildiği için sıkıntı olmuyodu.1 saat bile kalsam hastaneye gidip Derin'i yalnız bırakmıyodum. gizeme de söz verdiğim için 2 günde bir onu da arayıp rapor veriyodum resmen. arada 2-3 kere Gökçe ablanın yanına girip konuşmuştum ve o da beni görünce mutlu oluyodu. Derin sürekli ablasının yanındaydı ve nadiren eve gidiyodu.o akşamları genelde orda olduğu için ben de uzun süre orda kalıyodum. yine bi akşam ordayken Derin kantine inmek isteyince peşine takılıp indim ben de.artık o kantinin önünden bile geçmek istemiyodum ama o isteyince mecburen iniyodum her seferinde. özellikle mi yaptı bilmiyorum ama o gün oturduğumuz masaya oturup çay içermiyiz diye sordu. sırıtarak olur deyip ayağa kalktım ama yok yok dur sen dedi alaylı alaylı. gecenin bu saatinde üstümü değişemem şimdi otur sen deyip gülümseyerek çay almaya gitti. arkadan onu izledim baya bi.benimle dalga geçerken bile daha fazla aşık oluyodum ona. elindeki çayları gözüme baka baka koydu masaya. komik mi şimdi dedim sanki alınmış gibi ama benimle böyle dalga geçmesi bile acayip hoşuma gidiyodu. ya tamam tamam kızma deyip oturdu sandalyesine ve uzunca bi süre sohbet ettik. hemen hemen her gün beraberdik ama her seferinde konuşacak bi konu buluyoduk.biz öyle konuşmaya devam ederken birden Derin'in kafasına gizemi aramak geldi ve telefonuna sarıldı hemen.ben daha dün konuşmuştum ona rapor vermek için ama benim Derin'in yanında olduğumu öğrenip mutlu olur diye düşünerek aramasına sevindim içten içe.