Daha fazla dayanamayip,bir anlık boşlukla belki de yapmamam gereken bir şeyi yaptım. Simayin dudaklarına bir buse kondurdum. Sonra geri çekilip bekledim. Simay hiç tepki vermedi .Ama daha sonra gözlerinden bir damla yaş aktı. Korkmustum..Neden agliyosun melegim dedim .Cevap yoktu .Elimle gözünden süzülen incileri sierken cevap verdi simay:
-Korkuyorum , ya beni bırakıp gidersen,ya bu masum aşk biterse
Bir şey söylemedim. daha doğrusu soyleyemedim. Dilim varmadi. bogazim düğümlendi. Simaya sarildim sadece başını omzuma doğru yaslayıp gözyaşlarını sildim. Sadece korkma diyebildim ...

Akşam saat 9 a gelirken simaydan çıktım eve gidiyordum.Bu güzel dakikaların üzerine Melisaya mesaj atacağım aklıma geldi.Ve mesaj attım
+Musait misin
-Telefon elimde seni bekliyordum
+Seni affetmemi istiyor musun
-Evet
+O zaman beni iyi dinle seninle konuştuğumuzu kimse bilmeyecek tamam mı
-Tamam başka
+Ben sana güvenene kadar, senden bir kaç isteğim olacak mesela çıplak fotoğrafların gibi bana hiç dokundurmayip ahmete elletigin vücudun. Kabul mu
-kabul etmeme şansım var mı?
+ Yok

Böyle bir konusma geçti beyler aramızda.Bir yandan mutluluğu bulmuştum her şey çok güzel gidiyordu hatta intikamimi da almış sayilirdim.Ama diğer yanda nefsim daha fazlasını istiyordu.. Melisayi surundurmek istiyordum