-8 YIL SONRA-

Nur topu gibi bir kızımız ve 2 yaşında bir oğlanımız vardı. Arabaya bindim, çocuklarıda bindirdim yola çıktık. Yaklaşık yarım saatlik yolculuğun ardından, gelmiştik.Kızımın elinde çıçek,ve oğlanımın elinde gül, bendeyse papatya vardı. Yürümeye başladık,ve istediğimiz yere gelmiştik.Üstünde Melisa *** yazan bir mezar taşı, çocuklar çiçekleri mezarın üstüne bıraktılar. Bende bıraktım ve sohbet etmeye başladık.O kadar rahatlatıcıydıki, bütün stres üzerimden kalkıyordu. Peki o neden burdaydı? Görkem isimli biri arabayla çarptı. istesem onu oracıkta öldürürdüm fakat çocuklar, aynı hatayı tekrar yapmak saçmaydı. Ders çıkarmam zor olsada öğrendim. Olsun biz böylede mutluyuz,
Çocuklarımla, Melis ve Melisa'nın yanımda olduğunu hissedebiliyorum

SON

Bu hikayede en ufacık, heyecan,üzüntü yaşattıysam ne mutlu bana

Hikaye hakkındaki düşüncelerinizi buraya yazın (örn:Böyle saçma final mı olur aq)

Yeni bir hikaye açarım belki

Nick6 girerseniz çok iyi olur