insanlar soğuk ve yağmurlu olunca ,ön yargı şemsiye niteliğindedir. Henüz farklı, tatlı bir yağmur yağmadı ki,aptal gibi ıslanayım. Doya doya ıslanayım. Çok üzerinize düştüm ; küçükken, yağmurda ıslanmasın diye, gazete kağıdına sarılmış ekmeğin üzerine titrediğim gibi..
Korkuttunuz beni.
Ben kırıldım, ekmek ıslandı..
Öyle ucundan falan değil, bütünüyle kırgınlık var. Bitkisel hayata girmiş biri gibi öylece bakmak, düşünmek ve bakmak..Bu duruma en iyi gelen şey haykırmak.O özgüveni kendinde bulmak.. sesler hep sessiz geliyor pgibolog.. Hani sağırsın sanki ; konuşuyorlar, duymaya çalışır gibisin fakat düşüncelerin karışıyor, sesi tanımlamaya çalışıyorsun.Şarkı çalıyor, şarkının duygusu vurmadan şarkıdan önce o duyguya girip uzaklaşıyorsun bu dünyadan. Alelacele eczaneye gitsem, kırıldım ilaç var mı desem, afallarlar değil mi pgibolog? Şimdi sen diyeceksin ki insan içine çık, hayatın güzelliklerini gör, doğayı seyret ; denizi, kuşları,börtü böceği..
iyi de ben yeni doğmadım ki..bunları gördüm de geldim. Pozitif pozitif şeyler söyleyeceksin, plan yap günlük diyeceksin, sabah erken kalk, şöyle yap böyle yap, küçük şeylerden, mutlu ol vs..Bunları bende düşünüyorum elbette. Düşünmekle kalıyorum, çıksam da bir şeyler ürkütüyor. Korkmuş muyum, tiksinmiş mi bilmiyorum, fakat hiçbir şey sevmiyorum, bunu biliyorum.Bir ot düşün pgibolog, gelen geçen ezmiş.Ot sinirlenmiş, çaresiz.Tam kafasını kaldırmış yine basmışlar.Çok sinirlenmiş, bilirmiş,alışmış artık, bıkmış usanmış.. Yattığı yerden çaresizce, sadece gözleriyle etrafı seyreden bir ot düşün pgibolog.Su versen ot,elinden tutsan ot.Korkmuş bir ot
insan kendi hislerine gore hareket eder çoğu zaman. Karşı tarafa göre bir anlam ifade etmeyebilir. Sana göre gayet ciddidir, karşı taraf için pek önemsenmeyebilir. Devasa bir sogukluk olur. Arada sonra bir dağ oluşur... Göz gözü görmez, güz güze denk düşer. Rüzgarlar farklı eser o ara, sana sam yeli, karşıya lodos... Bazen sen tepeye cıkar aşağıya bakarsın, goremezsin.Bazen O tepeye çıkar,sen gorunmezsin. Bazen ikiniz de dağ ormanında kaybolup üşürsünüz geceleri, bazen rüzgarlarla iletmeye çalışırsın hislerini... Bazen herşey istediğin gibi olmaz. Cehennemin şu;değse dağı yok edecek zerresini istersin,dua da yetmez.Çünkü bazen öyle bir şey olur ki,kaderin büyüklüğü senin gözunde cehennemin bir katı olur. Yanar, yakar kavurur. Zerre zerre isyan edersin, zerre zerre hayata küfredersin.
Korkuttunuz Beni... Ben kırıldım, Cümle Yarım Kaldı
Kandıra kandıra kanatmışlar her sabah
Bıkmış usanmış aynalardan, insanlardan,kendinden
Ve kestiği halde sürekli uzayan hüznünden.
Tahta ve gıcırdayan balkonundan seyrederken caddeyi, sigara dumanı sesiyle fısıldamış bir sabah : "g*tmorning people.."
Hep arızalı bir hayat böylesi. Keşke biri beni sever gibi yapsa ama aslında sevmese ama çok inandırıcı olsa ben de inanmasam ama inanırmış gibi yapsam acı filân çeker gibi sonra defolup gitsek ayrı yönlere.
Biriyle hayaller kurarsin, hayat edinir, cocuklarina isim bile koyarsin.O biter baska biri gelir, baska isimler bulmaya calisirsin cocuklarina, baska hayaller kurarsin.. belki vicdansiz olur ayni hayalleri kurarsin ayni cocuk isimler koyarsin..ama dogmaz cocuklar. Hangisinde hangi hayali kurdugunu unutur, hangisinden hangi adi koyacagini da unutursun.Pic olur cocuklar,pic olur hayaller...
Zaferle mağlubiyet arasında incecik bir çizgi var aslında. Hisler değişkendir. Mutluyken birden eski halinden daha acınası duruma düşersin. Hayatta gözle görülmeyen, farkedilmeyen çok şey dönüyor. insanı afallatan, başaşağı eden duygularıdır aslında.

Eski mesajları silemediğim gibi, bakamıyorumda.
Silsem yanlışlıgım, baksam yalnızlığım.

Ne kadar çok severse o kadar zor affediyor insan, ya da affedemiyor. Çünkü beklentin ne kadar büyük olursa hayal kırıklığında o denli büyük oluyor. Her şeyin bir anda ölü seslerle örtüşmesi, her gün duyduğun o sesi bir kez daha duymayı deli gibi isterken bir yanına yenik düşüp elini telefona zütürememek bile yeterince yoruyor insanı. Olması ve olmaması arasında sıkışıp kalırken tekrar edecek yenilgiler ve tartışmalar korkutuyor insanı. Ne huzurlu olabiliyorsun o'nunla ne de o'nsuz yapamıyorsun..
Sanki her şey bir renk karmaşası..
Ana renklerin birbiriyle sevişip diğer renkleri peydahlaması gibi sanki istediğini yakıştırıyor üstümüze... Yani bana ait dediğim yeşil'i bile mavi/sarı zinasında bulabiliyorum!
Beni beğenmeyebilirsin ama sevgim yakışıklıdır.
Bazen sigarayı çok kaçırdığım oluyor. Yanında öksürüp rahatsız edebilirim. Az uyuyorum bir de... sabah daha çirkin oluyorum gözlerim şişmiş oluyor. Alelacele işe yetişmeye çalıştığımdan bazen dişlerimi fırçalamayı da unutuyorum. Ama sevgim yakışıklı.Çok düşünüyorum, seni de düşünürüm. Hem sen belki beni düzeltebilirsin; sigarama, yediğime, içtiğime karışabilirsin. Bu beni mutlu eder. Belki biz de mutlu oluruz hı? Biraz dağınığımdır, odamı görsen! Terkedilmiş sanki. Ama ben varım orada, düzene ihtiyacım var. Ne kadar incin olsamda sevgim yakışıklı. ... Biraz pgibolojim bozuktur malum yaşam şartları, soluma da düşkünümdür, süphesiz yaşam mevzu. Incitemem, hassasimdir. Gelmezsen kırılırım ama. Belki ilerki zamanlarda sevgim de kırılır. Kırma onu... O benden yakışıklı.

Aynaları kolu olacak şekilde yapsalar. Boyle duvara yapişmasa. Ne bileyim hareket etse ya da..Sarilsam bir kendime. Nasil bir his acaba?..
Ben hala öğrenemesem de siz öğrenin.. hayattan ve insanlardan 'ne yapacağım, nasıl olmalı!' derseniz olmayacağını. " böyle olmalı!" diyeceğinizi.