Sabahleyin beni okulun kapısında tolga karşıladı, önce elimi sıktı, sonra kemiklerimi kıracakmış gibi sarıldı “beni yüzüstü bırakmayacağını biliyordum kardeşim” dedi. Sanırım en çok onu ihbar etmemden korkmuştu, yoksa iş hacke gelince benim çok bi yardımım olduğu söylenemezdi. Zaten daha sonra tolga bunu bana itiraf etmişti “polisten hapisten değil en çok beni satmandan korktum kanka” dedi. Kendimle gurur duydum, şu gibtimin hayatında bi kere kendimle gurur duydum, arkadaşımı satmamıştım. Bu işten çok anlamasam da ona yardım edecektim, onu hiç satmayacaktım. Tolga bi plan yapmamız gerektiğini ve o söyleyene kadar coğrafyacıya tek kelime etmememi söyledi, tamam kanka dedim, derse girdik.