Baya baya bitmişti..

Ama nedense acı vermiyordu, olaylı bitmedi ya ondandır heralde.. Bide sıkılmış gibiydik ikimizde bahane ürettik resmen ayrılmaya.. Aradan baya zaman geçti 7 8 ay kadar.. Biz birbirimize söz vermiştik arkadaşlar.. Ayrıda olsak ne kadar ne derece kavgalıda olsak, iki elimiz kanda olsa bile aranan telefon açılacaktı.. Aradım hali vakti yerinde mi diye, biraz sohbet ettikten sonra yine kahve içme kararı aldık.. Birbirimizin sesini duyunca bütün yelkenler fora oluyor.. Gittik kahve içtik derken baktım özleşmişiz ama erkek arkadaşı varmış..

Zaten orda buluşma amacımız öyle dostane gibiydi, hiç problem değil zaten bunun için gelmedim dedim.. Desemde nafile başladık hergün konuşmaya derken buluşmalar arttı, kendimi kötü hissediyordum.. Erkek arkadaşı varken benimle görüşmesi amcık mıyız biz amkoyim.. Dedim Elif böyle olmaz ne kadar arkadaş gibi takılsakta, ben senin eski erkek arkadaşınım.. Doğru diyorsun bana lütfen biraz zaman ver dedi.. Hani olur abi kızlar/erkekler normaldir böyle boş vakitlerinde duygusal karmaşaya yakalandığında bi erkek/kız yanında omuz olunca şiraze kayar ister istemez.. Bunun gururu olmaz yani.. Başınıza gelirse gurur yapmayın kardeşlerim.. Her zaman karşı tarafıda düşünün.. Ne bileyim anlatınca net anlatamayabilirim, yaşamanız lazım.. Ama yaşayında istemem şahsen..