O zamanlar liseye gidiyordum.Bi matematik hocamız vardı adam öğrenciden tiksinirdi. Hiç seveni yoktu amk evladının. Lakabıda yannankafaydı. Sene sonu geldi ama benim notlar içler acısı beyler. Lise hayatım Cs den ibaretti zaten. Durumu az çok anlamışsınızdır. Ulan şerefsiz sözlülerime 10-20 vermiş. Gittim yalvardım "Hocam lütfen düzeltin şunu 10 puan vermezseniz sınıfta kalacam" diye. gibtir lan kal sanki gibimdeydi dedi. huur evladı yüzünden 1sene fazla okudum anlayacağınız.

Aradan bir 12 yıl geçti ben de mesleğime yeni başlamıştım.Bi kafeye oturmaya gittim. Görünce şok oldum. yannankafa Cengiz kasanın başındaydı. içeri girerken görmemişti beni. Patronundan arada bir de fırça yiyordu. Hesabı ödemeye gittiğimde olanlar oldu. Beni görünce 5-10 saniye yüzüme baktı ve gözleri doldu. Sonra "Seni sınıfta bırakmıştım gerçekten çok pişmanım. insan bazen mantıklı düşünemiyor" dedi.Ben de babacan tavrımı takınıp "Sorun değil hocam belki de öylesi hayırlıydı." dedim.Tam parayı cüzdanımdan çıkarırken elimden kayıp yere düştü. yannankafa parayı almaya çalışınca acıdım beyler.Onu o halde görmek çok kötüydü.Ben onun kadar kötü olamazdım.O anda birden zütüne bi tekme atıp yere yüz üstü düşürdüm ve ağzına ağzına sivri burunlu ayakkabılarımın topuğuyla vurmaya başladım. Seni yannankafa diyip keline işedim ve ordan ayrıldım.
Bu da böyle bi anımdır.