Aradan zaman geçmişti ibrahim beni evden çağırıyor fakat ben kız peşinde koşmak yerine kitap okumayı tercih ediyordum. Ama annemler beni kendi tabirleri ile çok sol buluyorlar ve insan içine karışmam gerektiğini söylüyorlardı. Böyle birgün ibrahim geldi ben sese çıkmadım. Anneme sordu annemde sokaktan bana ALi ibrahim geldi diye bağırdı.

Evde olduğumu annem sayesind eöğrenmişti ve çıkmak zorunda kaldım. Gece saat 9 yada 102da çay bahçesine gitmeye karar verdik.
Başmakçı Çay bahçesi Gülyağı Fabrikasının bahçesiydi. Havuzlu güzel bir yer. Ama Başmakçı'nın biraz dışında ve sokak lambaları da yanmadığı için karanlık bir yol üzerindeydi. 4 arkadaş iki Bisan bigiblete atladık ve yola koyulduk. Giderken ben Türkiyem şarkısını mırıldanıyordum, iki arkadaşım ise Kayahan'ın sözü olduğunu sandığımız seveler ayrılmasın sözünü tartışıyorlardı. Birine göre sevenleri ayırmayındı. Diğerine göre sevenler ayrılmasın.