119- (2942)
  
Bize
 
Ahdû'l-Vâris
 
b. Abdîssamcd b. Abdil-Vâris ile Haccac b. Şâir ikisi birden Abdüssamed'den rivayet ettiler. Lâfız Abdû'I-Varis b. Abdis-Samed'indir. (Dedi ki) : Bize babanı, dedemden, o da Hü­seyin b. Zekvân'dan naklen rivayet etti. (Demiş ki) : Bize ibnû Büreyde rivayet etti. (Dedi ki) : Buna Hcmdan Sâbm'dan Amir b. Şerâhil Eş-Şâ'M rivayet etti ki, kendisi Dahhâk b. Kays'ın kız kardeşi Fâtıme binti Kays'e sormuş. Bu kadın ilk muhacirlerdenmiş. Demiş ki : Bana Resûlüllah (Sallallahii Aleyhi ve Selem)n işittiğin, ondan başka hiç bir kimseye isnad etmediğin bir hadîs söyle! Fâtıme :
—
 
Sen istersen ben bunu yaparım! demiş. Âmir ona :
—
 
Evet! Bana rivayette bulun!
 
demiş. Bunun
 
üzerine Fâtıme şunu söylemiş :
—
 
Ben ibnü Muğîra'ya nikâh oklum. O gün kendisi Kureyş gençle­rinin en iyiierindendi. Derken Resûlüllah (Sallallahii Aleyhi: ve SeUem)'lc bir­likte bulunduğu ilk cihadda yaralandı. Ben dul kalınca, beni Resûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Seilcm) in
 
ashabından
 
birkaç kişi içinde Abdurrahman b. Avf istedi. Resûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) de beni azatlısı Üsâme b. Zeyd'e istedi. Bana rivayet olunmuştu ki, Resûlüllah (Sallallahii Aleyhi ve Sellem):
«Beni kim severse Usâme'yi sevsin!» buyurmuşlar. Resûlüllah (Sallallahii Aleyhi ve Sellem) benimle konuşunca:
—
 
Emrim senin elindedir. Beni dilediğine nikâh et! dedim. Bunun üzerine :
«Ummü Şerîk'e taşın!» buyurdu. Ümmü Şerîk Ensar'dan zengin, Al­lah yolunda nafakası çok bir kadındı. Ona misafirler gelirdi.
—
 
Yaparım! dedim.
 
(Bu sefer) :
«Yapma, çünkü Ummü Şerîk misafiri çok bir kadındır. Ben senin baş örtünün düşmesini yahut baldırlarından elbisen açılıp hoşlanmadığın bazı yerlerini cemaatın görmesini hoş karşılamam. Lâkın sen amcanoğlu Abdullah b. Amr b. Ummü Mektum'e taşın!» buyurdu. (Bu zat Kureyş'in fihri, Benî Fihr'den bir adamdı. Kendisi Fâtıme'nin kabilesinden idi.) Ona ta­şındım. iddetim geçince dellâhn (yâni) Kesûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'in dellâlinin sesi