Köy meydanında ilerliyor kimsenin beni tanımadığına şükrediyordum

O eve, o gizemli eve gitmek için yol arıyordum ve uzun uğraşlar sonucu bir yol bulmuştum kurumuş bir derenin yanından ilerliyordum burası biraz dikti ilerledikçe önüme yollar çıkıyor sanki bana biri yol gösteriyordu

Ve artık evi görüyordum uzaktaydı ama sanırım o evdi
Bu yol baya dik başka yol aramalıyım derken bir rüzgar esti ve yukarıdaki taşlar bana doğru geliyordu tam kaçmak isterken biri başıma çarpmıştı acı içinde kıvranıyordum sanki şimdiye kadar hiçbirşey yokken neden birden etmişti bu rüzgar ?