Melis mutluydu, Cenkle sevgili olma aşamasındalardı, bunları duyunca teşekkür ettim, basketbola başlarım yarın diye düşündüm, gittim basketbola da, yanlış hatırlamıyorsam cumartesiydi, beyler günleri karıştırıyor olabilirim, aklımda kalanları yazıyorum, koç istemedi önce, yalvardım bırakmayacaksın dedi, bırakmıcam dedim. Antrenmanda tüm stresimi atıyordum. Bizim takım ne oldu sana ne bu hırs gibisinden takılıyodu, koçta şaşırmıştı, umrumda değildi, eve uzun zaman sonra rahat gelmiştim. Okula filan gittim 20 nisan oldu, kalmıştı 6 gün, kötü hissettim kendimi, uzun zamandır konuşmuyorduk, konuşuyor olsak ben ona nereye zütürüyüm meleğimi doğum gününde diye soruyor olurdum, veya arkadaşlarla süpriz hazırlardık ne bileyim ama yoktu. konuşmuyorduk.

Okulda notlarım normalken eksilere düşecekti belliydi bu, yavaş yavaş sınavlarda başlıyordu. gibimde de değildi, sınıf tekrarı filan yapmazdım. Bırakır okulu babamla bir iş kurardım. 22 Nisan gecesi bir mesaj geldi, ben yine tavana bakarken, yine Melis'i düşünürken geldi o mesaj. Melisten mesaj vardı, özledim seni çok özledim diye, hayırdır nerden çıkmıştı bu, tamam 1-1di ben hata yapmıştım o hata yapmıştı sonra o son dakikada gol atıp benim umutlarımı bitirmiş, hayatımın dıbına koymuştu, şimdi basit miydi, ben seni eledim ama seni seviyorum demek, değildi, emeğim vardı lan en basitinden, bir şey yazsam mı yazmasam mı derken tam telefonu bıraktım elimden, hayırdır nerden çıktı yazdım.