Beynimden vurulmuşa döndüm. Kalktım gittim tuvalete ağlamaya başladım. Okulda olduğumuz için belli olmasın diye yüzümü yıkadım ama ne çare gözlerim kan kırmızısı olmuştu. Sınıfa dönmeye korkuyordum. Beni bu halde görüp güler belki diye korkuyordum beyler. Zil çalmadan önce sınıfa girdim. Seha ve Gülsena'nın yanına gittim. Amacım kıskandırmak falan değildi binler yanlış anlamayın.

+Kızlar biriniz benim yerime geçebilir mi rica etsem dedim.
-Niye ne oldu kötü gözüküyosun dedi seha
+Kavga falan ettik sormayın soru kafam incin zaten dedim.
-Tamam dedi ve seha kalktı benim yerime geçti bende Gülsena'nın yanına geçtim. Neden kızın yanına geçtin demeyin amk herkes kız kıza veya erkek erkeğe oturuyo sınıfta. Bizle birlikte 2 kişi kız erkek şeklinde oturuyo yalnızca. Erkek yollayacak halim yoktu Eylül'ün yanına. Diğer kız erkek oturanlarla aram yoktu hiç.

Beyler zaman geçmiyordu, okul bitmiyordu, benle konuşmayı geçtim yüzüme bakmıyordu. 1 ay böyle geçti. Ben artık kaybettiğimi kabullenmiştim. Eskisi gibi dersleri kaynatamıyordum espiri yapınca direk ona bakıyordum acaba güldümü diye ama yok beyler yok amk. Sınavlar ise çoktan başlamıştı. Sınavlara çalışarak giriyordum ki sen yokkende yüksek alabiliyorum mesajını vermek için. Hemen hemen bütün sınavlardan Eylül'den fazla puan aldım.

1 ay sonunda doğum günüm geldi. Acaba gelirmi yanıma iyiki doğdun dermi onu geçtim gelsin yanıma keşke doğmasaydın desin buna bile razıydım amk. Doğum günümde sınıfta bütün gün bekledim ama yanıma gelmedi amk. Arkadaşlar hediye falan almış onlara teşekkür falan ettim ama asıl beklediğim kişi beni takmıyodu bile. Çıkış zili çaldı herkes evine dağılıyodu bende hayal kırıklığıyla durağa geçiyordum. Arkamdan aylardır sesini özlediğim kız seslendi.

-Hocami dedi yalnızca. Beyler dondum kaldım amk hareket edmedim yutkunarak arkamı döndüm. Bana yaklaştı. Aklımdan bin tane seneryo geçti ama tek kelime etmedi elindeki hediye paketini verdi ve gitti. Bari bir kere sarılsaydın amk.