Sa panpalar. Yarin cuma gunu idi. Cuma namazini kilmak icin kocatepeye gitmeye karar vermistim. Sonra da kizilayda islerimi gorecektim. Persemde gunu planimi bu sekilde yapip uyumustum. Sabah uyandigimda cok guzel hissediyordum. Misler gibi uyumustum. Mutfaga gidip kahvaltimi yapacakken saati gormem ile betim benzim atti.Tam tamina 12.05 idi. Hemen hazirlanip evden ciktim. Sagolsun peder arabayi goturmustu. Bilenler bilir kizilay kecioren en az 30 dakikalik yoldu. Benim hemen otobus bulup gitmem gerekiyordu. Duragi gidip beklemeye basladim ama nafile. Bekle babam bekle ancak 15 dk sonra otobus geldi. Neyse bindim gidittim derken saat 1 e geliyordu. Abdest alip camiye girerken ezan okunmak uzereydi. Arka saflardan bos buldugum bi yere çoktum.Az sonra yanima bi adam geldi ve oturdu. Tipi çok garipti.1.75 boylarinda ve gobekliydi sanirsam şöyle bi en az 90 kg vardi. Doblocu enisteleri animsatsada benim gozum tutmamisti. Yanima oturdu oturmasina da leş gibi kokuyordu. Sicak hava ve kalabaligin verdigi etki ile kisa surede bayilcak gibi oldum.Ama elinmden gelicek bisi yoktu. Neyse namazin sunnetini kilmaya basladik. Garip olan şu ki adam her hareketi benimle ayni anda yapiyordu. rukuya secdeye falan ayni anda gidiyorduk.Ama adam o killi kollarini bana degdirmekten zevk alircasina namazi duzgun kilmama engel oluyordu. Kalabalik zaten icerisi bosver dedim ve devam ettim.Ama secdeye ayni anda gitmemiz ve adamin mercedes sls amq misali actigi kollari bardagi tasiran son damla oldu. Ondan kurtulmak adina namazi hizli kilmaya karar verdim.4. rekata geldigimde adamla aramda bir reakatlik fark oluşmuştu.Son defa yere oturdugumda adam daha 3. reakati bitirip 4 e baslicakti ama hizimdan etkilenmiş olsa gerek error vererek 3. rekatta oturdu.10 saniye sonra kafasi yerine gelince hizli bir hamle ile ayaga kalkmayi denedi ama nafike. Yerden destek alirken titreyen kollari koc cussesini kaldiramadi. Beni eze eze kalkmayi basardiginda unuttugu birsey vardi.O kadar ikinmak ona pahaliya mâl olacakti. Ayaga kalkti ve oyle bir osurdu ki caminin akustik yapisindan dolayi duymayan cemaat kalmadi.O oluşan ses duvari ve 170dB civari şiddet kocatepenin devasa avizesini dusurecek diye korktum.Bi anlik bi sessizlik oldu ve adam duydugu utanc ile namazini bozup camiyi terketmeye yeltendi. Arka saflarda bulunan 500 kadar cemaati gozu gormedi bile hepsini ezip gecti. Aniden cami panik havasina burundu. Herkesin icini bi korku sarmişti. Müezzinler ne kadar uğraşsada savaş alanina donen caminin cemaatini sakinlestiremediler. Sonra imam cuma namazini tatil etmek zorunda kaldi.Bu da boyle bir animdir