Hayat bana küçüklükten doğru vurmamış be pampalarım. ..

Kendimi anlamaya başladığımdan beri onları ailem olarak bilmiştim.
Annemi babamı kardeşimi ...

Onları kendi kanımdan canımdan saymış. Bir dediklerini iki etmemiştim ama gerçekler fotoğraflardaki mutlu pozlardan ibaret değilmiş.

...

Küçüklükten beri hep neden ailemden ekgib sevgi gördüğümü düşünmekle geçti. Bana fazla görülen sevgi. Kardeşlerimden gördüğüm aşağılanma ve kusamadığım nefret .

Şüphesiz uğradığım tacizler hatta tecavüze varacak davranışlarrr..
Hani bir laf vardır ya panpalar hayat tokadı er geç atar diye ben o tokadı hayatıma başladığım gün yemişimde haberim yokmuş