Ahmet amca sonunda odaya giriş yaptı ve beni kafamdaki düşüncelerle baş başa kalmaktan kurtardı.
Ahmet amca:
-Babanın ölümüne gerçekten üzüldüm evladım başın sağ olsun.
Sohbetini sevdiğim bir insan için gerçekten kötü bir başlangıçtı ona da sıradan teşekkürler cevabımı vererek kahvemden bir yudum aldım . Sütünün ayarını gerçekten çok iyi ayarlamıştı , yaşlı ve titrek elleri sebebiyle alttaki tabağa dökmüş olsa da gerçekten güzel kahve yapıyordu.
-biliyor musun evlat eşim öldüğünde senin gibi bir hale bürünmüştüm sıradan olan hayatıma sıradan bir şekilde devam etmiş ve umursamamıştım insanlar bunun kötü bir şey olduğunu düşündüler ve yaşlılığıma dayanarak bana bunak lakabını taktılar , bilirsin evlat sana değer veririm daha genç yaşında bu tür bir lakap takılması hayatını hiç de hoş bir anlamda etkilemez.
Bu sözleri gerçekten canımı çok sıkmıştı gündemde olan tek şey babamın ölümüydü , babam sıradan bir insandı sıradan olması önemli değildi sonuçta sadece insandı ve ölecekti insanlar neden bu yönden bakamıyor olaylara , bir an önce kahvemi bitirip bu evden çıkmak istiyordum.