Cuma akşamı eve döndüğümde büyük bir heyecanla nasılsın diye sordum kısa mesajla Neviye.iyi değilim yarın hastahaneye gideceğim dedi.Üzüldüm bende gelim mi dedim.olmaz dedi. Yalvardim.Eger gelmezsem evimizi yakacagimi söyledim. Kabul etti.Son koz olarak elli lirayı getireceğimi söylemem akillica olmustu.Bu vaziyet bir haftada olunabilicek en üst seviye olduğumun göstergesiydi. Sonra o hastalığın verdiği zafiyet ve halsizlikten dolayı uykuya daldı.Ben ise heyecandan sabaha kadar uyuyamadım.