Peygamber Efendimiz (S.A.V)'in evindeki olaylar dizisi dile getiriliyor. Adab-ı muaşerete uymayan her noktaya Allahû Tealâ ayrı ayrı işaret ediyor.

Buradan anlıyoruz ki erkekler de Peygamber Efendimiz (S.A.V)'in evine giriyordu ve başka kadınlarla orada da konuşabiliyorlardı ama peygamber hanımları olunca haddi aşmak söz konusu olmuş ki Allahû Tealâ bu âyet-i kerimeyi indirmiş.

Burada Allahû Tealâ'nın usül açısından çok büyük işaretleri var. Bir peygamber evinde, bir resûl evinde nasıl bir davranış biçiminin tahakkuk etmesi lâzımgeldiği açıklanıyor. Peygamber Efendimiz (S.A.V) yaşadığı devirde dünyanın en meşgul adamı olmuştur. Eğer insanlar O'nun yanında sohbet ederlerse, zamanını almış oluyorlardı. Allahû Tealâ buna izin vermez. Herkes Peygamberin zamanını ölçülü bir şekilde kullanmak mecburiyetindedir.

“Yemeğe davet edilince orada kalmayın, yemeğinizi yeyince hemen dağılın. Eğer yemekten evvel gelirseniz yemeğin pişmesini bekleyip de davetsiz misafir olmayın, konuşun ve gidin.” buyruluyor. Peygamber Efendimiz (S.A.V)'le ailesinin, kıtlık devresinde belki ancak aileye yetecek kadar yemek yapması mümkün oluyor. Daha ötesi mümkün olmuyor.