Cidden merak ediyorum. Bu kadar talihsizliği, şansızlığı yaşayacak ne yaptım? Neyse yazayım size muhteşem (!) hayatımdaki en güzel anlarımı (!)
- Annem ben 7 yaşındayken hastahanede alerjisi olan ilacin serumuna katıldığı için vefat etti.
- Elimizde zibilyon kanıt olmasına rağmen Hastane bir kuruş vermedi.
-Babam kendini içkiye verdi. Benimle hiç ilgilenmemeye başladı.
- Yaşıtlarım okul çıkışı mahallerinde saklambaç vb. oyunlar oynarken ben pgiboloktan pgiboloğa gidiyordum; ve hiç bir yararına göremedim.
- Yaşım 14 Basketbol oynamaya başladım. Pivot oynuyordum boyumun uzunluğundan dolayı sabah akşam basketbol oynuyordum. Babam kulübe yazdırmıştı. Tam basketbolda zirveye ulaşırken bileğime cam parçaları girdi ve uzun süre oynayamadım.
- Hocalar anneniz ne meslek yapıyor diye sorular sorduklarında annemin vefat ettiğini söyleyip yarama tuz basıyordum.
- Liseye kadar sadece 1 samimi arkadaşım oldu. Sınıfta herkes korkardı benden. Pgiboloğa gittiğimi öğrenince deli olduğumu düşünmeye başladılar herhalde.
- Lisede Metal müzikle tanıştım. 2. samimi arkadaşım metal müzik oldu. Bu şekilde.
- Gitar çalmaya başladı lisede dandik bir gitarım vardı. Babamdan gitar istiyince " Ne yapacaksın gitar alıpta şarkıcı mı olacaksın?" diyip dandik gitarimida parçalamıştı.
- Artık gücüm kalmamıştı. Hayattan zevk almıyordum. Lise 2 de sınıfa yeni bir kız gelmişti. Sadece benim yanım boş olduğu için benim yanıma otumuştu; ve benimle muhabbet etmeye çalışıyordu. Size ne kadar normal gelsede benimle muhabbet etmeye çalışan 2. insandı kendisi. Sanırım hoşlanmaya başlamıştım ondan. 15 gün tatilde hiç konuşmadık. Tatil bittiğinde onunla görüşmek için can atıyordum. Sınıfa girdim herhalde o daha gelmemiştir diye düşündüm. Öğretmen sınıfa geldiğinde kızın okuldan ayrıldığını söyledi. Gene hayatım paramparça olmuştu.

Fazla uzun oldu sanırım eğer ilgi gelirse part 2 atıcağım.