Alnımda hissettiğim bir el yüzünden tatlı uykum bölündü. Gözlerimi aralayıp baktığımda üzerime eğilmiş ateşimi ölçen annemi gördüm. 

Ateşin düşmüş bayağı.deyip gülümsedi. Yorgun bir gülümsemeyle karşılık verdikten sonra kalkıp banyoya gittim. Akşam olmuş olmalıydı çünkü odamın ışığı yanıyordu.

Kendimi duşa attım. Daha iyi hissettiğimden emin olana kadar da çıkmadım. 

Duştan çıkıp giyindikten sonra telefona sarıldım hemen. Boralar telefonuma geçmiş olsun mesajları atmıştı. Derin de Facebook'dan mesaj atmış olsa ne güzel olurdu! 

Heyecanla hesaba giriş yaptım. Dört mesaj vardı. Hemen açıp isimlere bakmaya başladım. Işıl, Miray, Gizem, Pelin. Işıl'ı tanıyorum da, diğerleri kim lan?! 

Derin'den mesaj gelmemiş olmasının verdiği moral bozukluğuyla yatağa tekrar girmiştim ki annem seslendi. 

Yemek hazır!