Eh, gerçek olmasından kaynaklanıyor herhalde, dedi omuz silkerek. ''Normalde arkadaş dediğin çoğu insan seni tek bir hatanda yalnız bırakır. O sadece susuyor ama zor anında da dönüp gitmez arkasını. Mesela geçen sene Betül diye bir kızla kavga etmişlerdi. Tartışma gibi. Derin susup inzivaya çekildi yine. Sonra Betül'ü dört kız sıkıştırmış tuvalette. Bana niye öyle bakıyorsun? 

Bilmem,dedim hayretten açılmış gözlerimle.Kızlar senden daha az şey biliyor Bora? 

Sırıttı.Okuldaki haberci kuş bendim, ne var yani? Bilmek istemiyorsan susarım olur biter. 

Fena yerden vurmuştu. Öğrenmezsem bana bu gece, yarın gece, ondan sonraki ve ondan sonraki gece uyku yoktu.

Anlat,dedim umursamaz görünmeye çalışarak. Ne kadar başarabildiğim tam bir muammaydı. 

Bora sırıttı ve heyecanla anlatmaya devam etti.Dediğim gibi, Betül'ü kızlar tuvalette sıkıştırmış. Alp'den uzak duracakmış, yoksa sonu kötü olurmuş, bir yığın salak işi... Bekleyip tepkimi ölçtü. Put gibi durduğumu görünce devam etti.Betül de tabi Çalıkuşu'nun arkadaşı. O da az inatçı değil. Kızlara itiraz, bir de küfür edince bunlar Betül'ü dövmeye başlamışlar. Derin tabii bunu duyunca kendini kavganın ortasına attı.''