Bütün hücrelerim inkar ediyordu bunu. Derin bir hata değildi. ilk gün kantin sırasından gelip bana çarpan, sonrasında hayatımın önemli bir parçası haline gelmiş olan kız bir hata değildi. Ona sevgi göstermediler diye tehlikeli olup olmadığına bakmadan herkesle arkadaş olan, annesi ve babasıyla paylaşamadığı tüm sevgiyi arkadaşlarına veren kız bir hata değildi. Annesiyle babasının gram beyni yoktu. insan bile olamazdı onlar. Böyle bir mükemmeliyeti sevmemek koca bir günahtı! Onun yüzüne  bir hatadan ibaret olduğunu söylemek yeryüzündeki en büyük suçtu. 

Bütün bunları söylemek istiyordum ona. Ama ağzımı açıp da tek kelime edemiyordum. Yapabileceğim en iyi şeyi yaptım. Yanına yaklaşıp sıkıca sarıldım. Kollarını boynuma dolayıp sarılışıma karşılık verdi. Sakın bana acıma,dedi hıçkırıklarına son vermeye çalışırken. Eğer bana acırsan seni öldürürüm. 

Sana acımıyorum. Sesimin çıkmasına o kadar çok şaşırmıştım ki konuşan ben miyim diye birkaç saniye düşündüm. Üzülüyorum. Annen ve baban için. Sen bir hata değilsin. Seni sevmemek büyük bir aptallık Derin. Ben anne ve babana acıyorum. Seni sevmekten kendilerini mahrum bırakmışlar. Aklı başında olan her insan seni sever.