Derin! deyip sözünü kestim.

Deniz. Sadece sus, olur mu? Bırak da bitireyim. Eve geldiğimden beri bunu düşünüyorum. Ya dinle ya da kapatacağım? 

Alnımı elime yaslayıp ovuşturdum. Neden yapıyordu bunu bana? Neden acı çektiriyordu? 

Anlat, dedim isteksizce. 

Olur da çıkamazsam eğer, kitaplığımı senin almanı istiyorum. Kitaplarla birlikte tabii ki. Onlar en değerlim benim. Değerli birine emanet edilmeliler. 

Boğazıma bir yumru gelip oturdu. Kitaplığını da kitaplarını da yakmak istiyordum. Onlar umurumda değildi! Umurumda olan tek şey şu anda konuşan umutsuz veletti.

Sonunda birini sevebildiğim için mutluyum. Gözleri dolarken gülümsedi. Yaşamadığım, hissetmediğim bir şey kalmasın istiyordum hep. Geriye kalan tek şey nefret sanırım. Onu hissetmesem de olur.