içinde kelebekler uçuşan insanların neden hep sevgiye muhtaç oldukları konusu zorluyor beynimi bu aralar

yada zulmeden insanlar hiç tatmamışlarmıdır sevmenin ne olduğunu

her insan renkleri aynı renkle görmezler

yeşili yeşil maviyi mavi gören insanlardan uzak duracaksın sadece

aynanın arkasını görebiliyorsan olay bitmiştir

yine gelelim sevgiye. ve muhtaçlığımıza

robinson gibi bir adaya mahkum olsak

ama ne bir ses ne bir yüz

o zaman da muhtaç olurmuyduk sevgiye

aslına bakarsan hepimiz kendi adamıza mahkumuz

sevgi arayışımız sadece gelecek bir gemiyi beklemekten ibaret

sadece bazı adalar rengarenk iken bazıları sisli göz gözü görmüyor

son söz: yine de sevmek güzeldir. mutlu olun adacıklarınızda lan.

sen de ol lan dandik efendi.

peki