odama girdiğim an şok geçirdim. ölü adam benim odamdaydı yine. medeni denen domates hırsızı biz evde yokken ölü adamı bizim eve getirmiş olmalıydı. inanılmaz kokuyordu ve hala bana bakıyordu. hemen medeninin evine gittim. kapıyı çaldım. yarım açtı. bizim evdeki ölü adam nereden geldi dedim. bilmiyorum dedi. nasıl bilmiyorsun oç.o senin ölü adamın. benim evimde ne işi var dedim. benle alakası yok. bazen geziyor dedi. kapıyı itmeye çalıştım. içeri girmeme izin vermiyordu. birazda siz yaşayın o pekekentle biz iyi anlaşamıyoruz dedi ve kapıyı kapattı. hemen eve koşup ölü adamı sırtıma aldım ve balkona çıktım. ölü adamı beş kat çamaşır ipiyle bağladım. yavaş yavaş aşağı indirdim. sonra ipi savura savura ölü adamı alt katlardaki medeninin balkonuna yerleştirdim. ölü adamı medeninin balkonuna savurmak benim için çok zor olmuştu ve acıkmıştım. domates ihtiyacımı gidermek için buzdolabına gittim. koca bir asma kilitle karşılaştım. demek beni bıçakladığın yetmezmiş gibi şimdide aç bırakmaya karar verdin dedim televizyon izleyen babama. evet dedi. öleceğini biliyorsun dedim. evet ama sende öleceksin. hemde açlık yüzünden bana yalvara yalvara gebereceksin dedi. beni kimse öldüremez diye bağırıp odama gittim.