Part 3

Tezgahlarda 2 kişi duruyordu. Biri parayı alıyor. Diğeri gelip malı veriyordu. Malı verenin silahida vardı. Bu sehirin karanlık tüm mahallelerinde tezgahları vardı bu heriflerin. Hepsini tek gecede yok etmek imkansızdı. Ya tek tek yapacaktık icraati. Yada en bastakini hedef alıp ortadan herşeyi kaldıracaktık. En sonuncu seçenek şimdilik çok zordu. Zaman lazımdı onun için.

Ama ben duramiyordum. Kanım günden güne daha da hizlaniyordu sanki. Kan alacaktım hepsinin zütünden kan.

Gittikleri mekanlar arasında , mahallenin en kuytu köşe yerindeki bi kahvehane vardı. Onlar ordayken kahveye mermi yağdıracaktım. Dikkat etmeliydim ama. Hem polislerle uğraşmak icin daha çok erkendi. Hemde arkamdaki adamlara zarar gelmesini istemiyordum. Hepsi gözü kara delikanlı cocuklardi. Ben ölmeden ölecek göz yoktu hiç birinde. Zaten bunu göze almamismiydi hepsi ? Hayır. Erkendi daha.. Tamam belki ölecek belki içeri girecektik ama yapılacak çok işimiz vardı.

Aradım çocukları. Eve gelin dedim. Oturup onları beklerken planı kurdum. Hangi gün ne zaman kahvehaneye geldiklerini bilmiyordum. O yüzden çocuklardan bir ikisi kahvehanenin orda bu gavatların gelmesini bekleyecekti. O ara kapı çaldı aldım çocukları içeri. Sen ne diyorsan uyar abi dediler. Emanetlerini kontrol ettirdim. Yolladım sonra çocukları.

2 kişi kahvehanenin olduğu mahallede bekliyordu. Ne zaman gelirler nasıl gelirler hiç birimiz bilmiyorduk. Stresli bi bekleyiş vardı iki göz evin içinde..