Param vardı aylığı yeni çekmiştim. iyi tamam dayı kalk yemeğini ısmarlayayım dedim. Gittik bir lokantaya. içeri dayının girdiğini gören herkes tip tip bakmaya başladı. Aslında şarşımaları normal benim şaşırmam anormal.

Neyse oturduk bu ne istiyorsa söyledi doyurdu karnını. Bendende bir sigara istedi. Verdim yemek üstü yaptı. Ben hala susmuş onu izliyordum. Aslında çok kısa sürdü yemeği yemesi iki tabak mercimek çorbası iki tabak pilav ve tavuk sote yedi zayıf bir şey ama aç olunca insan yiyebiliyormuş anlaşılan.

Neyse başladı anlatmaya bak şimdi evlat insanları izle. Ne kadar bakarsan bak karınca gibi gelirler. Sürekli çalış çalış çalış sonra uyu. Sabah kalkıp yine işe okula veyahut banka para yatırma çekme gibi sıradan işler. Yani sürekli koşuşturmaca.

Kimse kimseyi giblemiyor. Mesela ben senin gibinde değilim aslında ama vakit öldürüyorsun çünkü izin günün. Ve maaşının onda birini yiyen adam ne dicek diye bakıyorsun.

Merak etme her kuruşuna değer tabi para bu kadar önemli ise senin için. insanlık modern köle olarak doğup büyüyüp ölüyor. Eski çağlardayken kimin kölesi olduğumuz belli oluyordu en azından. Ama şuan kimin kölesi olduğumuz belli değil. Herkes köle ve bizi yöneten bir insan değil. Biz sonradan oluşturduğumuz paraların şirketlerin işlerin sistemlerin kölesiyiz. Kimse özgür değil eşit değil hatta adalet de yok. Ki bunlar sonradan yok olmadı başından beri yoktu. "